จังหวัดหนองบัวลำภู

"ศาลสมเด็จพระนเรศวร มหาราช อุทยานแห่งชาติภูเก้าภูพานคำ แผ่นดินธรรมหลวงปู่ขาว เด่นสกาวถ้ำเอราวัณ นครเขื่อนขันธ์กาบแก้วบัวบาน" 

หนองบัวลำภู เป็นเมืองโบราณที่มีประวัติยาวนานไม่น้อยกว่า 900 ปี เดิมเป็นดินแดนที่ขึ้นต่อกรุงศรีสัตตนาคนหุต (เวียงจันทน์) มีชื่อว่า "เมืองหนองบัวลุ่มภู นครเขื่อนขันธ์ กาบแก้วบัวบาน" หนองบัวลำภู ได้รับแต่งตั้งเป็นจังหวัดอย่างเป็นทางการในวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2536 เดิมเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดอุดรธานี มีพื้นที่ประมาณ 3,859 ตารางกิโลเมตร แบ่งการปกครองออกเป็น 6 อำเภอ คือ อำเภอเมืองหนองบัวลำภู โนนสัง ศรีบุญเรือง นากลาง สุวรรณคูหา และนาวัง

จังหวัดหนองบัวลําภู ตั้งอยู่บนที่ราบสูงภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย อยู่ในเขตที่ราบลุ่มเชิงเขาภูพานคํา ลักษณะภูมิประเทศโดยทั่วไปเป็นที่ราบสูงสลับกับแนวเขาด้านทิศตะวันออก มีภูเขาและป่าติดต่อกันตั้งแต่อําเภอสุวรรณคูหา ทอดยาวไปตามอําเภอเมืองหนองบัวลําภู จนถึงแนวเทือกเขาภูพานในเขตอําเภอโนนสังทางด้านจังหวัดขอนแก่นพื้นที่ใน บริเวณดังกล่าวจึงเป็นที่ราบสูงและค่อยๆ ลาดเอียงไปทางอําเภอนากลาง อําเภอศรีบุญเรือง ซึ่งเป็นที่ราบลุ่มเหมาะกับการทํานาโดยทั่วไป